Maandag, 2 mei 2017
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg linda
02 Mei 2017 | Verenigde Staten, Statesboro
Gisteren de route bekeken en gewikt en gewogen. Besloten te kiezen voor veiligheid dus terug naar de route, waarvan we 17 kilometer vanaf waren geweken. Daar aangekomen, krak. Robbie zijn ketting gebroken. Hij kon hem gelukkig maken, hij vuile handen en ik weer wat verder in mijn spannende boek. Nee, ik kon toch niet helpen. De wegen waren rustig, wind in de rug en minder warm dan voorgaande dagen. Na 75 kilometer kwamen we aan in Reidsville, de enige plaats met slaapmogelijkheid. Het was half 12, eerst gegeten en dan beslist door te rijden. Voor minstens 50 kilometer want dan zouden we in Statesboro aankomen. Het landschap is hetzelfde als het leven hier, langzaam heuvelend. De mensen zijn vriendelijk en hebben tijd voor een praatje. Ze hebben een grappig accent maar dat vinden ze van mij vast ook maar zolang we beiden van goede wil zijn komen we er wel. In het begin hadden we vooral dennenbossen, later ook akkerbouw. Uien, graan, gras, aardnoten en notenboomgaarden. Die aardnoten (pelpinda's) eten ze hier ook gekookt met pel en al. Rond 3 uur kwamen we aan in Statesboro en bij het eerste hotel waren we al welkom. Nu luisteren we gezellig naar het onweer. Morgen tegenwind, dat zal tegenvallen.
-
02 Mei 2017 - 07:24
Ingrid:
Amai, wat steken jullie toch uit! Weer zoveel kilometers, das niet normaal hoor!
Jeetje wat een tempo! Wind in de rug helpt natuurlijk wel een beetje boel, maar toch!
Beetje balen van de ketting, vervelend oponthoud maar wel goed dat Robbie die zelf kan maken anders zou je daar toch maar mooi staan?
Hier vandaag weer een fietsdag. Het ziet er op dit moment nog goed uit, er wordt wel regen voorspelt. We gaan het er op wagen.
Tot morgen -
02 Mei 2017 - 10:25
Camiel:
Als je de kaart zo bekijkt dan is het net of je nu door een streek fietst die lijkt op laat ons zeggen de achterhoek. Hoe hoog die heuvels zijn kan ik in ieder geval niet zien. Als we horen van woest weer in Amerika moeten wij toch even kijken of het in jullie buurt is.
Zondag zijn wij naar DE SOLDAAT VAN ORANJE geweest. Spectaculaire decors en geluiden. Het verschrikkelijke van die oorlog, vooral het menselijk leed komt eigenlijk maar bescheiden aan bod. Dat zal dan ook wel de bedoeling geweest zijn. Hoewel er op Lamswaarde toen niet zo veel gebeurt is raakte het mij toch emotioneel veel meer dan ik verwachtte. De luchtgevechten en het verongelukken van parachutisten kwam weer helder voor de geest. Dan is een kapotte ketting maar een peuleschilletje.
Voor mij zou dat schilletje toch te machtig geweest zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
