Vrijdag,19 mei 2017
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg linda
20 Mei 2017 | Verenigde Staten, Ellicott City
Het onweer van gisterenavond heeft geen verkoeling gebracht, dat zal pas voor zaterdag zijn. Eerst maar terug naar de route want gisteren op weg naar de fietsenmaker hebben we zoveel auto's gezien, dat moeten we niet hebben. Eenmaal terug op de route bleek het een mooi vrijliggend fietspad te zijn, wel wat druk met forensen op de fiets en hardlopers maar een mooi pad. Alexandria is een getijdenhaven en rook lekker zilt. We fietsen zowat over de landingsbaan van het vliegveld. Bij het monument van Lincoln gaf een fietsende forens uitleg. Het was vandaag de nationale: fiets naar je werk dag, vandaar dat het zo druk was. Na een tijdje allemaal kraampjes. We werden direct aangesproken door een van de organisatoren. Cake, muffins ed we waren vrij te nemen. Meneer bleek als vakantiefietser door Europa te hebben gefietst en wou dus hier ook dergelijke paden. We vertrokken met een drinkbus en 2 t-shirts en volop tips. Leuk hoor. Het pad ging verder over een oude spoorbaan, niet verkeerd. Later werd het pad slechter maar wel steeds door de bossen en dat is met dik boven de dertig graden toch te verkiezen boven asfalt en auto's. De grens over naar de volgende staat, Maryland.
De fietspaden waren op dus weer de weg op. Het asfalt is hier niet best. De heuvels langer maar nog steeds taai.
En bij 1 van die beklimmingen......krak.
Mijn ketting af. Hoe is het mogelijk.
Mijn handige Harry heeft t kunnen repareren met het onderweg gekochte tussenstuk.
Maar ik kreeg het advies enkel nog maar op het middenblad te fietsen.
Fijn voor mij knieën. Ondertussen werd het steeds donkerder. Eerst van de route naar een fietsenmaker om reservestukjes ketting. Nee, dit probleem kwam nooit voor.
Gevraagd naar het dichtstbijzijnde motel en dat bleek 6 kilometer verder langs de grote weg te liggen. Maar volgens de monteur: brede shoulders.
Dus recht er naar toe. Ze hadden kamers genoeg. We hebben een plaats maar het is een gribus. De ene buur heeft een enkelband maar die zit rond zijn pols want hij is te dik. Over de andere buur zwijg ik maar.
Morgenvroeg zijn we vast snel terug op weg.
De fietspaden waren op dus weer de weg op. Het asfalt is hier niet best. De heuvels langer maar nog steeds taai.
En bij 1 van die beklimmingen......krak.
Mijn ketting af. Hoe is het mogelijk.
Mijn handige Harry heeft t kunnen repareren met het onderweg gekochte tussenstuk.
Maar ik kreeg het advies enkel nog maar op het middenblad te fietsen.
Fijn voor mij knieën. Ondertussen werd het steeds donkerder. Eerst van de route naar een fietsenmaker om reservestukjes ketting. Nee, dit probleem kwam nooit voor.
Gevraagd naar het dichtstbijzijnde motel en dat bleek 6 kilometer verder langs de grote weg te liggen. Maar volgens de monteur: brede shoulders.
Dus recht er naar toe. Ze hadden kamers genoeg. We hebben een plaats maar het is een gribus. De ene buur heeft een enkelband maar die zit rond zijn pols want hij is te dik. Over de andere buur zwijg ik maar.
Morgenvroeg zijn we vast snel terug op weg.
-
21 Mei 2017 - 07:56
Ingrid:
Gelukkig is je verslag nu binnen, gisteren niet ontvangen, begon al ietsjes ongerust te worden maar vanochtend twee verslagen gelijk.
Wat maken jullie toch allemaal mee zeg! Weer een ketting af, het moet niet gekker worden,
Het is een echt avontuur!
Dat je daar een beetje onrustig gaat slapen kan ik me voorstellen,
Ik ga snel het volgende verslag lezen
Ingrid
-
21 Mei 2017 - 09:00
Camiel:
Net als bij Ingrid ook een dag later 2 verslagen. Was ook een beetje ongerust. Toen dacht ik, ze gaat menselijke trekjes vertonen en heeft i keer geen zin om te schrijven.
Niets van dat alles.
Die enkelband zal wel een polshorloge geweest zijn.
Het lijkt mij verstandig om daar een paar andere fietsen te huren, dan kun je de koga's daar naar het Leger des Heils brengen.
gr C & L
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
